Poems
-
Details
-
වියරු රුහිරු කාහල නද කළ නින්දා ...
සතුරු මිතුරු රන්වැට සින්නෙට බැන්දා ...
මදුරු පිදුරු යුගයට නිදහස කැන්දා ...
ගොදුරු වසුරු අසරණයින් ඉකිබින්දා ...
හෙනහුරු දසාව ම දුප්පත්කමට ලැදී ...
පෙරහුරු මරණයට හුස්මත් හිටිව් නොදී ...
අමයුරු සිහිනයක රමණය හිතට දිදී ...
බියකරු මරණයක කදුළක් සතුට යදී ...
සමිත්රි වල්පොළ
Poems
-
Details
-
මිනිස්සු හරි අසරණයි
හමුවෙන්නත් බැරි හමුනොවී ඉන්නත් බැරි මිනිස්සු ළඟ
මිනිස්සු හරි අසරණයි
කියන්නත් බැරි නොකියා ඉන්නත් බැරි වචන ළඟ
මිනිස්සු හරි අසරණයි
අතාරින්නත් බැරි ළඟ රැඳෙන්නත් බැරි බැඳීම් ළඟ
මිනිස්සු හරි අසරණයි
මතක් කරන්නත් බැරි අමතක කරන්නත් බැරි මතක ළඟ
මිනිස්සු හරි අසරණයි
දකින්නත් බැරි නොදැක ඉන්නත් බැරි හීන ළඟ
මිනිස්සු හරි අසරණයි
ළං වෙන්නත් බැරි ඈත් වෙන්නත් බැරි හිත් ළඟ
මිනිස්සු හරි අසරණයි
දැනෙන්නෙත් නැති නොදැනෙන්නෙත් නැති හැගීම් ළඟ
මිනිස්සු හරි අසරණයි
හිමිත් නැති අහිමිත් නැති ප්රේමය ළඟ
SM
Poems
-
Details
-
රන් තලියක් නොවුණි සඟවා තබන්නට ...
සින්නක්කර නොවුණි උගසට තබන්නට ..
රන් කෙවිටක් නොවුණි උරගා බලන්නට ...
පින් පඩියට හැඬුණි කැඳ රත් කරන්නට ...
කයියක , අත්තමක , අඳයක ඉඩක් නැත ...
හයියක හක්තියක මට සැකයකුත් ඇත ...
තොයිලෙක , දානයක ගුණයක් තිබුණු අත ...
පයිසෙක මතකයක දරුවන්ට වත් නැත ...
කෙඳිරිලි බෙහෙත් ගඳ
තිබුනට පැල අස්සේ ...
මට නැහැ නින්දකුත්
නැතිනම් නුඹ කැස්සේ ...
තෙමුනත් වහල
ලෙඩ අරගෙන නොව වැස්සේ ...
පුළුවන් කමට නොව
වෙළදාමට බැස්සේ ...
බඩගිනි හැකි වුණත් දෙදොහක් උහුලන්ට ...
හිත ගිනි දැවෙයි දරු මුනුපුරු දැකගන්නට ...
ජීවිත දිය කළත් දරු රජ කරවන්ට ...
අමතක වෙලා ඇති ගම එන මග උන්ට ...
... මහලු විය ...
Srimanthi walpola