Monday, November 25, 2024
Follow Us
- Details
ඈතින්ම හමා ආ....
මුදු සීත නල අතර
මට හෙමින් ලං වුණා...
මම ආස ඔය සුවඳ
වැව් ඉවුරේ රැළි අතර...
සොයන්නෙම මම තවම
මට අහිමි වුණු නුඹේ...
මගේම වුණු ආදරය
සුලඟිල්ල අත දරා...
උරහිසට බරව ගිය
පා අතර යට නොවූ...
වැලි කැටක් තිබෙනවාද
බිම බලාගෙන ඉතිං ...
වැව රවුම පුරාවට
සොයනවා මම තවම...
මට අහිමි වූ නුඹව
අත රැඳුණු සියපතක...
පැන් උනේ කඳුළු කැට
සිතේ සියවර රැඳුණු...
නුඹයි මගේ හීනයම
නැවත නොඑනා ලෙසක...
නුඹ ගියත් දුර ඈත
මතක මංපෙත් අතර...
රැඳුනේ නුඹ පමණි මට
- Details
කඳුළු අතරින් හිනැහෙන මව්වරු
ඒ වේදනාව මෙතරම්
දරුණුද
ජිවිතයේ මේ වනතුරු
මා ඒ වේදනාව විද නැති
ඒ නම් මාතෘත්වය.......
ලබන්නට පින්කර
ඇතිමුත්
එයත් වේදනාවකි
එක් මොහොතකට.......
නමුත් සියළු වේදනා
විඳදරා ඒ රන්කැටි බිළිඳු
මෙළොවට බිහිකර
ඒ සිඟිති මුව කමල දුටු විට
ඉතින් පවසන්න
ආදරණිය මව්වරුනි
වින්ද වේදනා සියල්ල
එක මොහොතින්
පහව ගියා නොවේ ද
ඉතින් ඊළඟ නිමේෂයේ
අපේ අම්මාවරුන්ගෙ දෑස්වල
අපි දකින්නෙ
සතුටු කඳුළුම විතරමයි
මාතෘත්වය නම් එයමයි
දැරිය නොහැකි
ලොකු වේදනාවක්
උරුම කරදුන්නද
තමා බිහි කළ දරුවාගේ
සිඟිති රුව දුටු කළ
සියළු වේදනාවන්
පහවි යයි ඒ නිමේෂයෙන්
ඉතින් අම්මාවරුනි
මාතෘත්වය වදනින්
කිවනොහැකි තරම්
උතුම්
කිසිදිනක නොකරනු
එයට අවමන්.....
