මන් ඉස්සර බේකරියක් කරා.. ඒකේ හිටපු සේවකයට මන් පඩි ගෙව්වේ බනිස් වලින් බනිස් ගෙඩි දහයක්...
පස්සේ ටිකක් බිස්නස් අඩු උන නිසා බනිස් ගෙඩි 6ක් දුන්නා... පොර ඊට පස්සේ ටිකක් අවුල් .. බනිස් මදි කිව්වා...
ලඟදි දවසක මම පිළිකා නාශක ප්රතිකාර ලබාගන්න අපේක්ෂා එකේ අදාල ඒකකයට ගිය වෙලාවක, මම හිටපු තැනට ආසන්න ඇඳකට වයස අවුරුදු හතලිහක් පමණ වන තවත් පිළිකා රෝගී කාන්තාවක් ආවා. මට තේරුණ හැටියට නම් ඇය ලඟඳි පිළිකාවක් ඇතැයි රෝග විනිශ්චය ලබපු, ප්රතිකාර මාලාවේ මුල් මාස කිහිපයේ පසුවන්නියක්. කොණ්ඩය සම්පූර්ණයෙන් අහිමිව තිබුණු ඈ පැමිණ සිටියේ රෝද පුටුවක ආධාරයෙන්. මුහුණේ තිබුනේ තම අවට ලෝකයම කඩා වැටුනාක් මෙන් බලාපොරොත්තු සුන් වූ, දුක සහ බය මුසු වූ පෙනුමක්. මට මතක් උනේ මාස දහයකට - එකොළහකට කලින් මාවමයි.
කොච්චර මිනී එම්බාම් කළත් මගේ හිතත් කඩා වැටුණු දවසක් තිබුණා
‘එම්බාමින්’ ඩිග්රිය හිමි දකුණු ආසියාවේ ළාබාලම, එම්බාමර්
ෂැනන් රේමන්ඩ්
"මම මුලින්ම ගියේ ඇතිලියගොඩ මහා විද්යාලයට. ඒක ටිකක් ගම්බදට වෙන්න තිබුණ පාසලක්. මම තුන්වෙනි ශ්රේණියට සමත් වෙනකං ඒ පාසලට ගියා.තුන් වැනි ශ්රේණියට මා ඇතුළත් වූයේ ගාල්ල මහින්ද විදුහලටයි. මා උසස් පෙළ සමත් වුණේ එහිදී
වැඩිහිටි නිරෝගී පිරිමියෙක් සංසර්ගයෙන් පසු මුදා හරින ශුක්රාණු ප්රමාණය ශුක්රාණු මිලියන 400 ක්.
ඉතින්,
"මම දැන් ඉන්නෙ කොළඹ ජාතික රෝහලේ 47 වෙනි ගෑණු වාට්ටුවේ. මගේ ජීවිතේ පුරාම අතදරුවෙක් කාලෙ ඉඳන් අද වෙනකන් මට එකම විදිහට තමන්ගෙම දරුවෙක්ට වගේ ආදරේ කරපු, අමාරුම කාලවල කවදාවත් මගේ අත අත් නොහැරපු, මගේ ජීවිතේ ආදරණීයම ගැහැණියක් ලෙඩ උන වෙලාවක එයාව බලාගෙන, ලඟින් ඉන්න ආවා.
එක එක බැංකු ජාති අපි දැකලා තිබ්බත් මේක ඊට වඩා වෙනස් දෙයක්.මේ තාත්තලගෙ ස්කෝලෙ නැත්නම් කළුඅදුර විද්යාලයේ අලුතින් පටන් ගත්තු දෙයක්.තාත්තගෙ ෆෝන් එකේ මේ ෆොටෝ එක දැකලා ඒ ගැන ලියන්න හිතුනා.
ගියා මාත් නොතේරෙන කාලෙ කොල්ලො එක්ක නන්නත්තාරෙ හොදට.
අද එලියට බැස්ස එකා ආවෙ දවස් දෙක තුන පැනල ගෙදර.
ඉන්දියාවෙි කාසිබෝ නුවර රජකල චුල්ලන්තර රජතුමා නුවර වැසියන් වෙනුවෙන් සංවත්සරයක් පවත්වන්න තීරණය කොට රජවාසලේ සියලු දෙනා රැස් කලහ.
" මෙපුර වැසියන් හට සන්තුෂ්ඨියලබා දීම කරන කොට සැණකෙළිය සංවිධානය කරව් " ඔහු ගේ අණින් රජවාසල චර පුරුෂ යන් හා ඇමතිවරයන් යහුසුලුව සංවිධානය වූහ.
එක්තරා නිවසක මරණයක් ..... මියගියේ සැමියා. ඔහුට දරුවන් හතර දෙනෙක් සහ බිරිඳක් සිටියා. මේ පුද්ගලයා මිය ගියේ වසර ගණනක් අංශබාගයෙන් පීඩා විදීමෙන් අනතුරුවයි. ඒ කාල සීමාවේ ඔහුගේ කැත කුණු අතගාමින්, දරුවන් ගැනත් සොයා බලමින් වතුපිටි ආදායම ගැනත් කල්පනා කරමින් බිරිඳ නොවිදිනා දුක් වින්දා. ඉන්න තැනම මළ පිට කරන එක, මුත්රා පිට කරන එක අන්තිමට මේ ගෙදර සාමාන්ය දෙයක් බවට පත් වුණා. නිවසට කෙනෙක්ට එන්න කියන්න බැරි කරමට දුර්ගන්ධයක් හමනකොට සියලූ වැඩ නවත්වලා බිරිඳට නිවස පිරිසුදු කරන්න සිදුවුණා. ඒ ගඳ මැකිලා යයි කියලා හිතෙන කල් අත් ගෙවෙන තුරු ඇය බිම මැද්දා. රෙදි හේදුවා, අව්වේ වැනුවා. අවසානයේ දි එක් රාත්රියක ඔහු මිය ගියා.
මේ ඉන්නේ ආමර් විදීයේ චමින්ද . අවුරුදු අටක විතර ඉඳන් මගේ හොඳ පොත් මිතුරෙක්.. 2015 මං ලක්බිම පත්තරේ වැඩ කරන කාලේ චමින්ද ගැන සාහිත්ය මාසයේදි මං ලිපියක් ලිව්වා මංජුසාව අතිරේකයට.. එදා මෙහෙම කෙනෙක් ගැන ලිපියක් පත්තරේ පල කරන්න මං වගේ ආධුනික පත්තරකාරියට අවස්ථාවක් දුන්න , ඒ දවස් වල පත්තරේ හිටිය කතෘතුමා අපේ තිස්ස ප්රේමසිරි Tissa Premasiri මංජුසාව අතිරේකය කරපු අපේ කත්යානා අක්කා Kathyana Amarasinghe මට ළඟින් ඉඳන් හැමදේටම අදටත් උදව් කරන අපේ අරුණ අයියා Aruna Lakshman Fernando හැමෝවමත් මට මතක් වෙනවා මේ චමින්ද දැක්කාම..❤️
? ඔන්න එක කාන්තාවක් තමන්ට නියමිත ගුවන් යානය එනකන් ගුවන් තොටුපලේ විවේකාගාරයට වී ඉන්නවා.....
ඒත් ඇයගේ ගුවන් යානය එන්න තව බොහෝ වේලා ඇති නිසා ඈට සිතෙනවා ඒ වෙනකන් පොතක් අරගෙන කියවන්න....
මෙම පින්තූරය බොහෝ සෙයින් නිවසින් පිටව යහළුවන් සමඟ කාලය ගතකිරීමට වැඩි කැමැත්තක් දක්වන සියලුම ගැහැණු ළමුන් වෙතයි... ✊
" බා බා බා...මෙහෙ වරෙව් " කුසලා ගේ කෑ ගැහිල්ලට කුරු ගාන්නට වූ කුකුළ් පරපුර එක අතකින් තමන්ට කරදරයක් යැයි ඔි සිතුවාය.මීට පෙර සතුන් කලබල වූයේ එක් අවස්ථාවක ය ඒ නාගයෙකු කූඩුව අසලට පැමිණි වෙලාවකය.
" දැන් උඔට ඔය ටුවර් එක ලැබෙන්නෙ කම්පැනිය ගානෙද " මාධවී උන්නේ තම පුතුගේ සංචාරය ගැන ඇසීමට නොඉවසිල්ලෙනි.
" ඔව් අම්මෙ, මම තමයි කම්පැනියෙ ගිය අවුරුද්දෙ හොදම කෙනා වුනේ "
දරුවන් වදාගෙන හදාගෙන උපාධිය සමත් උන, රැකියාවේ ඉහලටම ගිය අම්මාට මෙන්ම දරුවාට උපත දී ඉගෙනීමට රැකියාවට සමුදුන් අම්මාට කියමි;
Page 10 of 26