" දැන් උඔට ඔය ටුවර් එක ලැබෙන්නෙ කම්පැනිය ගානෙද " මාධවී උන්නේ තම පුතුගේ සංචාරය ගැන ඇසීමට නොඉවසිල්ලෙනි.
" ඔව් අම්මෙ, මම තමයි කම්පැනියෙ ගිය අවුරුද්දෙ හොදම කෙනා වුනේ "
දරුවන් වදාගෙන හදාගෙන උපාධිය සමත් උන, රැකියාවේ ඉහලටම ගිය අම්මාට මෙන්ම දරුවාට උපත දී ඉගෙනීමට රැකියාවට සමුදුන් අම්මාට කියමි;
ලඟදි දවසක මම පිළිකා නාශක ප්රතිකාර ලබාගන්න අපේක්ෂා එකේ අදාල ඒකකයට ගිය වෙලාවක, මම හිටපු තැනට ආසන්න ඇඳකට වයස අවුරුදු හතලිහක් පමණ වන තවත් පිළිකා රෝගී කාන්තාවක් ආවා. මට තේරුණ හැටියට නම් ඇය ලඟඳි පිළිකාවක් ඇතැයි රෝග විනිශ්චය ලබපු, ප්රතිකාර මාලාවේ මුල් මාස කිහිපයේ පසුවන්නියක්. කොණ්ඩය සම්පූර්ණයෙන් අහිමිව තිබුණු ඈ පැමිණ සිටියේ රෝද පුටුවක ආධාරයෙන්. මුහුණේ තිබුනේ තම අවට ලෝකයම කඩා වැටුනාක් මෙන් බලාපොරොත්තු සුන් වූ, දුක සහ බය මුසු වූ පෙනුමක්. මට මතක් උනේ මාස දහයකට - එකොළහකට කලින් මාවමයි.
කොච්චර මිනී එම්බාම් කළත් මගේ හිතත් කඩා වැටුණු දවසක් තිබුණා
‘එම්බාමින්’ ඩිග්රිය හිමි දකුණු ආසියාවේ ළාබාලම, එම්බාමර්
ෂැනන් රේමන්ඩ්
වැඩිහිටි නිරෝගී පිරිමියෙක් සංසර්ගයෙන් පසු මුදා හරින ශුක්රාණු ප්රමාණය ශුක්රාණු මිලියන 400 ක්.
ඉතින්,
"මම දැන් ඉන්නෙ කොළඹ ජාතික රෝහලේ 47 වෙනි ගෑණු වාට්ටුවේ. මගේ ජීවිතේ පුරාම අතදරුවෙක් කාලෙ ඉඳන් අද වෙනකන් මට එකම විදිහට තමන්ගෙම දරුවෙක්ට වගේ ආදරේ කරපු, අමාරුම කාලවල කවදාවත් මගේ අත අත් නොහැරපු, මගේ ජීවිතේ ආදරණීයම ගැහැණියක් ලෙඩ උන වෙලාවක එයාව බලාගෙන, ලඟින් ඉන්න ආවා.
මිනිසුන් ලෝකය දිනුවේ වාසනාව නිසා යැයි මම කිසි දිනක නොසිතමි.මා හට වාසනාව දුන් දේ අල්පය.ඒ අතර මගේ සැමියා ද සිටියි.යන්තම් අවුරුදු 18 වනවිටම විවාහ වූ මා ජීවිතය ගැන දැනසිට් දෙයක් නැත.මා උසස් පෙළ අපගේ විවාහයෙන් වසර පහකට පසුය.දිස්ත්රික්කයේ 14 වී මා කොළඹ සරසවි වරමි ලැබීමට මා ගත් වෙහෙස සුළුපටු නැත.
ගියා මාත් නොතේරෙන කාලෙ කොල්ලො එක්ක නන්නත්තාරෙ හොදට.
අද එලියට බැස්ස එකා ආවෙ දවස් දෙක තුන පැනල ගෙදර.
දවසක් දියනියකට ඇගේ තාත්තා අපුරු පාඩමක් කියා දුන්නා මොකද ඇය පාසලේ යාලුවන්ගෙ නිතරම විහිලුවට ලක්වෙන නිසා ඇය හිත් රිදිමෙන් හිටිය නිසා. ඇගේ තාත්තා සූප වේදියෙක්.ඔහු ඇයව කුස්සියට එක්කරගෙන ගිහින් ඇයට පේන්න භාජන 3ක් ලිපේ තියෙලා ඒ භාජන තුනටම වතුර දැම්මා. ඊට පස්සේ පිලිවෙලින්,
එක්තරා නිවසක මරණයක් ..... මියගියේ සැමියා. ඔහුට දරුවන් හතර දෙනෙක් සහ බිරිඳක් සිටියා. මේ පුද්ගලයා මිය ගියේ වසර ගණනක් අංශබාගයෙන් පීඩා විදීමෙන් අනතුරුවයි. ඒ කාල සීමාවේ ඔහුගේ කැත කුණු අතගාමින්, දරුවන් ගැනත් සොයා බලමින් වතුපිටි ආදායම ගැනත් කල්පනා කරමින් බිරිඳ නොවිදිනා දුක් වින්දා. ඉන්න තැනම මළ පිට කරන එක, මුත්රා පිට කරන එක අන්තිමට මේ ගෙදර සාමාන්ය දෙයක් බවට පත් වුණා. නිවසට කෙනෙක්ට එන්න කියන්න බැරි කරමට දුර්ගන්ධයක් හමනකොට සියලූ වැඩ නවත්වලා බිරිඳට නිවස පිරිසුදු කරන්න සිදුවුණා. ඒ ගඳ මැකිලා යයි කියලා හිතෙන කල් අත් ගෙවෙන තුරු ඇය බිම මැද්දා. රෙදි හේදුවා, අව්වේ වැනුවා. අවසානයේ දි එක් රාත්රියක ඔහු මිය ගියා.
මේ ඉන්නේ ආමර් විදීයේ චමින්ද . අවුරුදු අටක විතර ඉඳන් මගේ හොඳ පොත් මිතුරෙක්.. 2015 මං ලක්බිම පත්තරේ වැඩ කරන කාලේ චමින්ද ගැන සාහිත්ය මාසයේදි මං ලිපියක් ලිව්වා මංජුසාව අතිරේකයට.. එදා මෙහෙම කෙනෙක් ගැන ලිපියක් පත්තරේ පල කරන්න මං වගේ ආධුනික පත්තරකාරියට අවස්ථාවක් දුන්න , ඒ දවස් වල පත්තරේ හිටිය කතෘතුමා අපේ තිස්ස ප්රේමසිරි Tissa Premasiri මංජුසාව අතිරේකය කරපු අපේ කත්යානා අක්කා Kathyana Amarasinghe මට ළඟින් ඉඳන් හැමදේටම අදටත් උදව් කරන අපේ අරුණ අයියා Aruna Lakshman Fernando හැමෝවමත් මට මතක් වෙනවා මේ චමින්ද දැක්කාම..❤️
කස්ටමර් කෙනෙක් ඇවිත් ඇහුවා යකඩ අත් වැටක් හදන්න දිග් අඩියක් කීයද කියලා මම 3500යි කිව්වා.
කස්ටමර් - මේ පොඩි.වැඩේට කරන්න එච්චර ගන්නවද ?
මෙම පින්තූරය බොහෝ සෙයින් නිවසින් පිටව යහළුවන් සමඟ කාලය ගතකිරීමට වැඩි කැමැත්තක් දක්වන සියලුම ගැහැණු ළමුන් වෙතයි... ✊
" බා බා බා...මෙහෙ වරෙව් " කුසලා ගේ කෑ ගැහිල්ලට කුරු ගාන්නට වූ කුකුළ් පරපුර එක අතකින් තමන්ට කරදරයක් යැයි ඔි සිතුවාය.මීට පෙර සතුන් කලබල වූයේ එක් අවස්ථාවක ය ඒ නාගයෙකු කූඩුව අසලට පැමිණි වෙලාවකය.
ජොසී පුරුදු විදිහටම සොසේජස් කරල් හතරේ දෙපැත්තෙ කොන් ටික කපලා බැදෙන්න තෙල් තාච්චියට දැම්මා ,
ඇයි අම්මා හැමදාම සොසේජස් වල කොන්ss# දෙක කපලා බදින්නෙ ? දුව රෝසි ජොසී ගෙන් ඇහුවා .
Page 10 of 26