කිනිහිරක් මත තලා තදකර ගින්දරෙන්
පන්නර තියා
හදවතක් හයියට හදන්නට බොහෝ රැයක්
ගෙවිලා ගියා
සිතුවෙ වත් නැති හොඳම පදමට තැලිල මගේ
පදම දැනගෙන පංහිඳත් තව තියුනු වී මුව
හත් වුනා
තවම හදවත සටන් කාමියි වරද දුටුතැන
නැගිටිමී
ලියන පදවැල් වැරදි හිත්වල බයන්කාරව
ඇත පෙනී
යුක්තියට මිස අසාධාරණ දෙයට මම හිස
නොනමමී
දුක් විඳින උන් ගැනම ලියලා උන්ගෙ නාමෙන්
මිය යමී
නවමු කවිමල් කැකුලු අරගෙන යලිත් අලුතෙන්
පිපුනෙමී
වැරදි දෙය වැරදියට දකිනා කොන්ඳ ඇති කවියෙක් වෙමී
එල්ලුවත් හෙට ලියන්නට හැකි ඇත්ත ඒ ලෙස
ලියනෙමී
වැලලුවත් යලි වැරදි කවියක් පංහිඳෙන් මම
නොලියමී
දුකට කඳුලට හඬන බඩගිනි හිත්වලට කවියක් ලියා
සතුට කැන්දන කවිකාර කවියාගෙ යුතුකම
හිත තියා
තැලෙන පොඩිවෙන උන්ගෙ හිත් ලඟ රතු මලකවී පීදිලා
මගේ යුතුකම ඉටු කරමි මම ඇත්ත ගැන
කවියෙන් ලියා
දනන් ඔනෑ තරම් තව එයි දල ඇතුන් සේ
මද කිපී
තවත් පැමිණිලි කරයි හෙට දින මගේ කවි
ගැන බය සිතී
තැබූ පියවර ඉදිරියට මිස යලිත් ආපසු
නොගනිමී
පංහිඳට ඇතිවෙන තුරා මම යුක්තියට කවි
ලියනෙමී
බොලඳ පැමිණිලි වලින් හිතුවත් අගුලු ලන්නට
කවි සිත
තවත් හරි මග කවි ලියනවා රිදෙන්නෑ මගේ
හද වත
රැයක බල්ලන් හඳට බිරුවට එයින්නම් මට
කම් නැත
තවත් කවියෙක් ලෙසින් මිය යමි රටට යුතුකම්
ඉටු කල
මහේෂ් චන්දන