එදා වගේ ගෙන උකුලේ හිඳුවා නැළවිලි කවි කියනට අම්මේ
එන දින ගැන ගැන මා මග බලනා
නාවේ ඇයි තාමත් අම්මේ
ඊයෙත් සිහිනෙන් නුඹෙ රුව දුටුවා පැන්නා මම උකුලට පිම්මේ
සිහිනෙන් විතරද නුඹේ තුරුළ මට නුඹ නැති මට පාලුයි අම්මේ
ඇගිලි තුඩින් පිස නෙත ඉනු කඳුලැල් වෙනදා මෙන් කම්මුල් සිඹලා
අදත් ඇවිත් මා නළවන තෙක් මම හිඳිමි මවුනි පෙර මග බලලා
ඇස් යට තිබු නුඹෙ සෙනෙහස ගෙනිහින් සොහොන් බිමේ පස් යට දමලා
අප්පච්චී ඇවිදින් ඉකිබින්දා නොම තේරෙයි ඒ ඇයි කියලා
අම්මා නැති මවු කියමින් කම්මුල් සිඹිමින් අත්තම්මා හැඬුවා
අප්පච්චී ඊයෙත් රෑ මැදියම ඉකිගසනා හැටි මම දුටුවා
නිදි යහනේ මම වෙනදා විඳිනා නුඹෙ සෙනෙහස් උණුසුම සෙවුවා
නුඹ ලඟ නැති දුක දරන්න මට බෑ නුඹ කවදා එනුදැයි ඇසුවා
-Rahubadda Ariyawansa