රැය පුරා ගසාගෙන හිටපු සුදු වළාපොට
ඉහෙන් පන්නා දමා නුඹ යහනෙ විට්ටමට
ඇඳ රත්තරන් පාට සූට් එක ජැන්ඩියට
මල් සුවඳ සැන්ට් එකෙන් ටිකක් ගා දෙකන්සෙට
සිකැට්ටෙකකුත් තොලේ රඳවලා දල්වගෙන
මිහිදුමෙන් වළලු පිඹ කඳු මුදුන් දිහාවට
ඉස්කූටරෙන් වෙට්ටුවක් දමා සිඳු ළඳට
පාන්දර පිටත් වෙයි යන්න ඉර සේවයට.
මැනේජින් ඩිරැක්ටර් සිරි සමන් සුරිඳුන්ට
‘මෝනිං සර්’ කියා තුන් යලක් හිස පාත් කර
කා.කා.ස. කාකයන් තැබූ ලිපිගොණු අතර
ඉඩ හදන් ඉඳගනී පෙර අඹර මේසයට
තුන් ලොවම එළි කරන බැකෝ රැස් විහිදන්ට
උකස් වුනු ඉඩ කඩම් කලුපහන නිශාන්තට
එළි කරලා විකුණන්න, පර්චස් පහට, දහයට.
සල්ලි දී වලාහක ඇන්ටීට අතුගාන
ටී එකයි, වඩයකුත් කැන්ටිමෙන් ගෙන්නුවට
වැඩකරන අතරේම හීනියට සලුවෙන්න
හොර රහසෙ රිංගන්නෙ රාහුගේ ක්ලබ් එකට
ෆයිල් මිණි හැංගුවට කාටවත් නොපෙනෙන්න
බාර වුනු පුද පඬුරු අත යටින් පුද දෙන්න
පාතාල බහිරවත් එහි එනවා හමුවෙන්න.
නෙලුම් මිස් අකුලද්දි පෙටි කෑෂ් මනි පත්‍ර
ඇඟිලි සලකුණ තබා ඉර හැරෙයි පිටවෙන්න
තාරුකා හෝටලෙන් චිකන් කොත්තුවක් ගෙන
මුහුදෙ නා පැමිණියත්, ඇඳුම් හෙම මාරු කර
දබර වී “අනේ තමුසෙගෙ රස්නෙ” කියාගෙන
සඳවතිය අම්මලෑ ගෙදර නැවතුන පසුව
ගෙදර ඇති හිස්, නිහඬ, අඳුර ඉවසනු බැරිව
ඇද වැටෙයි දොම්නසින් අමාවක සයනයට
-වෛද්‍ය වරුණ ජයසිංහ - එක්සත් රාජධානිය